Aman Doktor Derdime Bir Çare - 1

Sayın ve çok sevgili ve de çok saygıdeğer doktorum!

Lütfen bana yardım elinizi uzatınız artık!

 Evet biliyorum, ben de suçluyum. Size bu yaşadığım durumu anlatmakta çok geç kaldım. Ama sorun bakalım niye geç kaldım! Evet tam da tahmin ettiğiniz üzere, başlarda vurdumduymaz davrandım. “Aman ya geçer gider, neler geçmedi ki” dedim.

 Sıradan faniler gibi bu sorunu küçümsedim. Ne de olsa burnum bile akmıyordu. İnsanın burnu  bile akmıyorsa ortada sorun morun olmazdı elbette!  Ve sıradanlık sırasında ortalardaki vasat yerimi böylece almış oldum. Nereden bilebilirdim ki! 

 Sonraları bir süre sanki sorunum yokmuş gibi davrandım. Başka şeylerle kendimi oyalamayı denedim. Böyle böyle derken bir de bakmışım ki bir arpadan daha uzun yol gitmişim. İş işten geçmek için çoktan kendi köprülerini kurmuş bile. Evet suçum büyük. İyi de benim suçumun büyük olması sizin de derdime çare bulmayı ötelemenizi gerektirmez ki!

Biliyorsunuz, geçenlerde bütün cesaretimi toplayıp size geldim. Siz ne yaptınız! 

 “ Böyle dert mi olur, hadi git!” diye beni kovdunuz. 

Tamam tamam o kadar da kaba değildiniz, kendi arzu ve irademle geri geri gitmemi sağladınız. Geri geri giderken ayağım kendi topuk dikenlerime takılayazdı, ben tabii ki düşeyazdım, en sonunda  da dayanamadım bunları yazdım.

Sevgili canım doktorum, madem beni bireysel olarak artık dinlememe kararı aldınız, ben de burada eskilerin tabiriyle “umuma açık” bir mektup yazmayı kendimde hak görüyorum. Lütfen hiç ama hiç kusura bakmayınız.

Evet doktorcuğum burada tekrar ilan ediyorum büyük sorunumu:

 “Kendimi çok ama çok cahil hissediyorum!”

N'olursunuz derdime bir çare…

Görsel: https://www.bigstockphoto.com/tr/image-76757804/stock-photo-scared-ostrich-burying-head-in-sand-near-standing-high-voltage-wooden-signboard