26
yorum
Günlerdir
üzerimde sinsi sinsi çöreklenen gerilim nihayet bugün sona
eriyor. Oylar veriliyor ve kurtuluyoruz bu oksijensiz ortamdan!
Son aylarda referandum sözcüğünü duyduğum an kaçar oldum. Seviyesizce birbirlerine iftira atan politikacılardan uzak durmaya gayret ettim. Onların yürek paralayan laflarını duymama çabası, gerçekten de ip üzerinde dans etmeye benziyordu. “Kardeşim bu ne hırs, ölümlüsünüz nihayetinde!” diye haykırmak isterdim suratlarına suratlarına!
Bu
sene baharın geldiğini bile fark edemedim bu adamlar yüzünden!
Çilek çıkmış hissedemedim... Niye? Ben ve benim gibi
milyonlarca insanın ne günahı vardı! Bıraksaydınız da
çileklerin büyüsüne kapılsaydık biz de; dünyanın mutlu
ülkelerinde yaşayan mutlu insanlardan olsaydık. Eskiden olduğu gibi
kardeş kardeş, barış içinde birbirimize nisan 1 şakaları
yapsaydık, lades tutuşsaydık, yılbaşı geceleri Zeki Müren
dinlemeye devam etseydik olmaz mıydı... Aynı Anadolu'nun
çocukları değil miyiz biz? Aynı türküleri dinleyerek, yerli
mallarımızla övünerek, fakir ama gururlu bir halk olarak devam
etseydik hayatımıza... Sahi neden türkülerimiz çalınmıyor
artık, neden tanıdık ezgiler duyamıyoruz, neden masallarımız, destanlarımız dillerden dillere, gönüllerden gönüllere
aktarılamaz oldu?
Yahu
biz mutlu değil miydik, içimizde insan sevgisi yok muydu... Az önce
oy vermeye giderken insanların birbirlerine düşmanca baktıklarını
gördüm, içim şişti!
Niye
bütün bunlar niye?
Çok
karmaşık duygular içindeyim şu an. Bir yanım umut dolu bahar
bahçe, öbür yanımda çöreklenmiş korku ve gerilim sinsi sinsi
gülümsüyor.
Daha
oy verme işlemleri başlayalı 3 saat olmuş; (saat tam 11:03 şu
anda) sosyal medyada onlarca haber akmaya başladı sandıklarda hile
yapıldığına dair... Nefes alıyorum derin derin, içimden
sayıyorum, 10-9-8-....3-2-1....
Oy
verme ehliyeti diye bir şey olmalı bence. Yahu adını yazamayan,
hayatında bir tane kitap okumamış, karısını her gün döven
adam, neden benim nasıl yönetileceğime karar veriyor ki...
Kafam
çok karışık.
Bir
de dünya kadar okuyan, ama oy vermeyenler var! Dün birisi
“Hayatımda ilk kez bir referandumda oy kullandım, ben hayır dedim ama evet çıktı, ben üzerime düşeni yaptım, bir daha
asla oy vermem” dedi! Şaşkınlık içindeydim, hızla uzaklaştım
ortamdan... Bu adamın oy vermemesi neden benim geleceğimi etkiliyor
ki! Nasıl bir cendere bu allahım tanrım...
Yazının
başında “gerilim nihayet bugün son buluyor” derken, kendimi
kandırıyordum itiraf edeyim.
Ama
yürekten diliyorum; bitsin artık bu gerilim!
Kurulsun şenlik
halayları, etrafta yankılansın mutluluk şarkıları!
