Kadıköy’de bir semt. Bir iki sokak öteden gelen bir akordeon sesi geliyor kulağıma. Hatırla Sevgili şarkısı… Gittikçe yaklaşıyor ses. Hemen peçetenin arasına bozuk paraları koyarak hazırlıyorum atmak için. Usul böyle… Eğer sokakta birileri müzik yapıyorsa, onlara minik de olsa katkıda bulunmak gerek.
Müzik sesi gittikçe yaklaşıyor.
İçim kıpır kıpır… Evet, geçen gün dinlediğim müzisyen aile bu. Gençten bir baba, on
küsur yaşlarındaki genç kız ve dört yaşlarındaki küçük erkek çocuk.
Çocuklar bakkal Ali Abi’ye doğru
yöneliyor. Gözleri cips standında. Uzun uzun baktıktan sonra bir tanesini
seçiyorlar. Abla, küçük çantasından 10 lira çıkarıp uzatıyor Ali Bakkal’a.
Bakkal, iki elinin parmaklarını tam açıp üç kere sallayarak 30 ve tek elini
sallayarak toplamda 35 demek istiyor. Abla, çantasından bir onluk daha çıkarıp
veriyor bakkala. Ali Bakkal elleriyle "on
beş daha" işaretini yapıyor. Kız, iki elini yanlara açarak “yok” demek istiyor. Ali Bakkal
eliyle “tamam tamam” diyor gülümseyerek. “Üstü benden olsun” diyor.
Bu arada uzaklaşıyorlar. Bu sefer
bizim pencerenin önünden geçmeyecekler mi yoksa? Ali Abi’ye sesleniyorum,
“Ali Abi kızı çağırır mısın, para
atacağım…”
Ali Abi “Heeyy” diye bağırıyor.
Kız dönüyor, Ali Abi beni gösteriyor. İşaretle gelmesini söylüyorum. Attığım
paraya gülümseyerek teşekkür ediyor. Bu arada karşı komşu, adını bilmediğim,
Arzu’nun annesi olarak kodladığım kadın da hazırlamış parayı, bir onluk da O atıyor.
Sonra da bana dönerek:
“Çok severim ben müziği” diyor…
Camdan cama konuşuruz yıllardır,
ama adını bilmiyorum hâlâ. Adını bilmeye gerek var mı? Bence yok. Böylesi sanki
bir romandan alıntı gibi…
Müzisyen baba, biraz hızlı bir
tempoyla “İzmir’in dağlarında çiçekler açar…” marşını çalarak uzaklaşıyor.
İzmir’de açar mı bilinmez ama,
bizim mahallede bir anlık da olsa çiçekler açıyor. Herkes gülümsüyor.
İşte böyle güzel ânlar da
yaşanıyor ülkemizde…
Hatırla Sevgili, lütfen hatırla...
İyilik ve güzellikler, her ne
kadar gözler önüne serilmese de; ana haber bültenlerinde, dizi senaryolarında,
sosyal medya gönderilerinde kendilerine yer bulamasa da; güzel yurdumun ücra da
olsa bir yerlerinde devam ediyor…
Sevgiyle efendim, sadece sevgiyle…
Hatırlatarak...
Sayende evde mırıldanmaya başladım, uzun zamandır şarkı mırıldanmadığımı fark ettim :)
YanıtlaSilNe mutlu bana 🌺🥰 Demek ki hareket sonuç vermeye başladı bile 🙏🫠🦋
Sileveet veriyoz onlara para tabii. yolda çalan söleyen öğrencilere de, bir de direk gelip para isteyenler var, üstelik bakımlı insanlar, onlara da veriyoruz.
YanıtlaSilŞahane 🥰 Bir de camın önüne gelen martılara, kargalara ve de serçelere de yiyecek veriyoruz. Kahvaltıdan artan haşlanmış yumurtaya bayılıyorlar :)
Sil