Bu sabah çalar saati duymamışım nedense. Zil sesiyle uyandım. “Sabah sabah kim bu?” diye söylene söylene kapıyı açtım. Baktım karşımda bizim mahallenin muhtarı:
- "Hayırdır Sayın
Muhtar Hanımım, seçim mi var yakında?"
- " Yok yok,
sadece kampanyayı duyurmak için geldim."
- "Hayırdır ne
kampanyası?"
- "Bu sabah 1 TL
= 25 Euro oldu ya, mahalle muhtarı olarak ben de komşularımızla Milano’ya bir haftalık
alışveriş turu düzenlemeye karar verdim. Hem ticaret,hem ziyaret hesabı. Siz de
katılmak ister misiniz?"
Şaşırdım, rüyada mıyım neyim diye muhtara
çaktırmadan elimi tırmaladım, çok acıdı. Rüya görürken insanın canı acır mı bilmiyorum,
ama hayır bu bir rüya olmamalıydı!
Dedim ki :
“Canım muhtarım, beni de yaz, takılalım
bakalım İtalya’nın sokaklarında.”
Baktım böyle bir fırsat var, hemen
bankaya gidip Euro alayım dedim. Sevinçle evden çıktım. Maaşım bankaya yeni yatmıştı. Şöyle
bir düşündüm. Maaşımın hepsini Euro’ya çevirsem bir kabin valizi dolar! Çok
saçma bir kalabalık olur. Maaşımın dörtte birini Euro yapsam, Milano’da bir haftalık alışveriş
çılgınlığına fazlasıyla yeter ve hatta bir sürü de para artar. Amaan, dünyaya
bir kere geliyorum neticede, elimi niye korkak alıştırayım ki! Gişedeki
hanımefendiye kararlılıkla döndüm:
- "Hanımefendiciğim,
maaşımın dörtte birini yapıver Euro."
Yanımda getirdiğim küçük valizi bankoya uzattım. Arkamda emekli maaşını Euro’ya çeviren bir hanımefendi vardı, bana gülümsedi, mutluydu ve şöyle dedi:
- "Heyyt Be!
Eskiden, çok değil bir ay öncesinde 1 litre ayçiçek yağı alabilmek için kuyruğa
giriyordum. Bu saatten sonra ise ancak Türk Lirasını Euro’ya çevirme kuyruğuna
girerim. Bekle beni dünya turu!!"
Zengin ülke vatandaşı olmanın
dayanılmaz hafifliği bu olsa gerek diye düşündüm!
Bu arada hepinize
Happy April Fool’s Day
:) böyle güzel bir nisan 1 şakası :) ama o günleri biz görmeyiz de inşallah çocuklarımız görür.
YanıtlaSilNiyeymiş, bizim canımız yok mu :)
SilGüzel bir hikaye. Kaleminize sağlık Güzel günler görebilecek miyiz? Sevgiler.
YanıtlaSilGüzel günler görme umudu hep var :)
SilSevgiler
okurken mutlu oldum, keşke keşkee..
YanıtlaSilNisan 1 şakalarına bile hayallerimizi konu etmeye başladık:) Belki de gerçek olacaklar artık, kimbilir :I)
SilEglenerek okudum, kaleminize saglik. :)
YanıtlaSilTeşekkürler, senede 1 gün klasiği :)
SilSalginin ilk gunlerinde yazdiginiz hikayenin sevdigim havasinda, yurege oturacak agirlikta seyleri ucari ve hafif bir dille tiye alan cok guzel bir 1 Nisan sakasi.
YanıtlaSilBu da çom güzel bir yorum, teşekkür ederim :)
SilMizah ruhunu kaybetmemek için mücadele ettiğimiz bu özel günler anısına diyelim
Sevgiler
ha haaa kandırdın biziiiii yaaaa :) önce gerçek sandım sonra rüya sandım ama sonra şakaymış, komikçiii :)
YanıtlaSilBlog açılalı beri her sene 1 nisanda yapıyorum bunu :) Hep de kandırmayı başarıyorum :)
SilHahaha, belki bir gün gerçek oluverirrrr :P
YanıtlaSilhahaha ne diyelim, amiiinn :))
SilAhhh ahh dedim, iç çekmeli bir şakaydı :)
YanıtlaSilEskiden Nisan 1'lerde daha basit şakalar yapardık. Artık hayatımız da mı iç çekmeli ve karışık acaba :)
SilBen tam aksine ciddi sandım. Çünkü bilinçaltım 1 Euro= 25 TL ya yatkındı. Durum böyle olunca hikâye anlamsızlaştı tabii. Allah Allah dedim, bu maaşla değil alışveriş turu, uçağa bileti bile alamazsın. Sonra rüya olmalı dedim ama rüyada bile bu kadar mantık hatası olmaz:) Bir şeyler ters gidiyordu, başa döndüm. Meğer yanlış okumuşum. Şimdi taşlar yerine oturdu. Sahi, o tura biz de İzmir'den katılabilir miyiz?:))
YanıtlaSil:)))
SilBilinçaltımızı bile rehin almışlar :))
Ha İzmir ha Kadıköy, bizim muhtar sizi kırmaz :))