23 Ocak 2017 Pazartesi

Bugün Evde Yazar 4 yaşına basıyor, mutluyum...

Anneler çocuklarının ilk diş, ilk hece, ilk kelime, ilk gülücük gibi güzel gelişmelerinin kutlamalarını yapıyor ya, biz blog yazarları da biraz öyleyiz. Blogumun 100. yorumu, blogumun altıncı ayı, blogumun birinci yaşı, blogumun bininci gösterimi gibi çeşitli bahanelerle kutlama ortamları yaratıyoruz. Her ne kadar anneler gibi abartmasak da, (yok canım, ne haddimize. Anneler abartmaz elbette, kızmayın kızmayın. Sadece biraz fazla özen gösterirler, severiz kendilerini) evet anneler kadar abartmasak da, bizden olan parçamızla, blogumuzla övünmekten kendimizi alamıyoruz. O'nu (çocuğu, blogu) yere göre sığdıramıyoruz. Birisi O'nun hakkında kötü bir laf etse, kötü bir yorum gelse, hayata küsüyoruz, canımız acıyor...
Şimdi diyeceksiniz ki aynı şey mi... Belki birebir değil, ama benzer yanları çok. Yani emek vermek, yani uykusuz kalmak, yani çok sevmek, yani kıyamamak... Ne bileyim, belki de bir şeyde kendi yansımasını görme duygusudur bunun adı... 

Bilemiyorum; bildiğim tek şey var; o da bugün Evde Yazar'ın 4. senesini bitiriyor oluşu... Canım benim ya, ne şeker bir ufaklık kendisi...

Biz blog yazarları biraz da duygusalız galiba. İnsan emek verdiği, çok sevdiği şeyler söz konusu olduğunda böyle oluyor işte. Misal; 4 sene önce bugün bloga ilk yazımı yayınladım diye niye böyle uzun bir girizgâh yapıyorum ki ben. Ne yani, internet ortamında milyonlarca blog var, hatta blogu olmayanı neredeyse dövüyorlar artık!  Nedir bu kutlamalar falan. Dersiniz belki... Demeyin, ne olur demeyin... Zira yüreğimden bir parça var bu sayfalarda. 

İnsan; yüreğinden bir parçayı herkese açık etme cesaretini gösteriyorsa, bunu neden yapsın ki durduk yere...



Siz şimdi diyeceksiniz ki yine duygusala bağladı Evde Yazar. Belki biraz haklı olabilirsiniz de. Hem ne çıkar  duygusala bağlasam...  Düşünüyorum da, canımın en çok acıdığı bir dönemde ortaya çıkmıştı bu blog. Mesleğimden soğumuştum, iş hayatındaki insanlardan soğumuştum, samimiyetlere inancım kalmamıştı... Derken bir mucize oldu ve Evde Yazar doğdu. Nasıl bir süreçti, inanın detaylarını ben de hatırlamıyorum, bir anda oldu bitti sanki. Şunu biliyorum sadece; Evde Yazar doğmadan önce bırakın blog yazarlığı yapmayı, blog nedir onu bile bilmiyordum; hiç blog takip etmişliğim de yoktu. İnsan, yaparken, yaşaya yaşaya öğreniyor bazen...

Sonra güzel şeyler oldu, ben daha çok yazmaya başladım. Daha çok yazdıkça, daha çok cesaretlendim. Sonra kurslara gitmeye başladım; tiyatro yazarlığı, senaryo yazarlığı... Sonra yazmak yaşam biçimim oldu. Evde Yazar var ya, hakkını nasıl öderim, kendisi benim hep kahrımı çekti, hala beni yüreklendirmeye devam ediyor... İkimiz arasında, sır gibi, ama öyle...
Hep söylerim ya, hayat gerçekten mucizelerle dolu... Bundan çok değil beş-altı yıl önce bana deselerdi ki ; “Almanya'da kurulan bir e-ticaret firması seni bulacak, onlara Türkçe yazı yazıp karşılığını Euro olarak alacaksın. Blog diye bir şey sayesinde insanlar sana iş teklifleri yapacaklar!” Gülerdim... Ve deselerdi ki, “dünyanın dört bir yanında yüzünü hiç görmediğin, ama aynı dili konuştuğun binlerce arkadaşın olacak, birbirinizin takipçisi olacaksınız”; elbette inanmazdım.



Yani demem o ki, sağolasın Evde Yazar... Bana kazandırdığın güzellikler için... Nice yaşların olsun, hep benimle kal, hep bana yakın...

Ve sizler;  Evde Yazar'ı sevenler, sevgili blog dostları... Sizler de hep var olun, buralarda olun, yüreğime yakın...



36 yorum :

  1. Allah analı babalı büyütsün.Nice yaşlara : )

    YanıtlaSil
  2. Daha nice yıllara Evdeyazar ve yazan olarak birlikte olun, mutlu olun. Güzel benzetmeler yapmışsınız ben de romantizm yaşadığımızı düşünüyorum benimki ile. Biraz romantizmden kim zarar görmüş? Daha çok yıllar tutkuyla, sevgiyle yaşayın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Blog aşkını, blog romantizmini yazmayan bilemez, sevgiler :)

      Sil
  3. Evde yazar'ın 4.yaşı kutlu olsun.Sağlıkla daha uzun yıllar yazmanız dileğiyle...

    YanıtlaSil
  4. Nice yaşlara inşallah. Harika bir yazı olmuş. Blog zaten güzel bir şey, insana farklı güzellikleri öğretiyor. En yakınındaki insan bile seni dinlemezken tanımadığın insanlar düşüncelerini okuyor. Bir de zor dönem geçirirken blog açmanız ve hayal dahi edemediğiniz yerlere gelmek harika bir şey olsa gerek. Başarılarınızın devamıni dilerim :) Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, iyi ki blog açmışım, ne güzel insanlarla tanıştım sayesinde, sevgiler :)

      Sil
  5. Ne güzel şeydir bir bloğu büyütmek. Verdiği huzuru, bilmeyene anlatamazsın. Nice güzel yaşlarınız olsun. Rabb'im hiç ayırmasın sizi. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel söylemişsiniz, bir blogu büyütmenin huzuru...

      Sevgiler :)

      Sil
  6. Nice dört yaşlara:) Aynı duyguları paylaşıyorum sizinle. Ben bloğumu çocuğum olarak düşünmemiştim hiç. Hep bir parçam olarak gördüm onu. Sanırım sizinki daha güçlü bir duygu:) Yeni yeni kapılar açsın size Evde Yazar, bunu fazlasıyla hak ediyorsunuz zira.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Blogum çok özel, yeri çok ayrı... Çok farklı bir duygu bu, blogu olmayanlara anlatsak kesin bize deli derler :) Bizler de dışarıdan deli gibi görünen, oysa çok güzel bir dünyayı paylaşan emekçileriz aslında.
      Hep yazalım yaşadıkça..
      Sevgiler :)

      Sil
  7. Blogunuzun 4.yaşı kutlu olsun. Daha uzun ömürlere inşallah.

    YanıtlaSil
  8. Vay bee oldu mu o kadar? Sizi erkek sanarak konuştuğum günler geldi aklıma :) Evde Yazar gerçek bir başarı hikayesi bence. Zira anonim blog yazıp kitle edinmek cidden zor iş.

    Başarılarınızın devamını dilerim. Nice yaşlara Evde Yazar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de inanamıyorum o kadar senenin geçmesine. Ama Serdar Bey, hep söylüyorum, sizin katkınız çok büyük. Şu bloga tema yüklerken az mı çaldım kapınız:)

      Beni herkes erkek sanıyordu bir ara belki hala öyle düşünenler de vardır anonim blogun esprileri işte:)
      Sevgiler

      Sil
  9. Yazı dolu nice nice yıllara :)

    YanıtlaSil
  10. Nice 4 yaşlara olsun. Blog gerçekten özel bir yer. Bizim bir parçamız. Kendimizi ifade edebildiğimiz bir alan. Selamlar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler, bloglarımız olmadan asla :)

      Sil
  11. Nice yıllara,hep beraber inşallah.Blog yaşamınız çok güzel gidiyor.Çok sevgiler :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hep beraber nice yıllara :) Blogsuz bir hayatı düşğnemiyorum artık :)

      Sil
  12. Tebrikler, gerçekten özgünlüğünüzü hiç kaybetmeden içerik üretmeniz ve bu kadar zaman sürdürebilmeniz çok zor bir iş.. daha nice 4ler diyelim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, bu tamamen blogu sevmekle alakalı bir şey :) Böyle güzel yorumlar geldikçe insan verdiği emeğin karşılığını aldığını hissediyor :)

      Sil
  13. Kutlarım. Daha nice kutlayacağımız yıl dönümleri olsun :)

    YanıtlaSil
  14. Kutluyorum :) nice umut dolu neşeli yazılara..

    YanıtlaSil
  15. Sevgili evde yazar, bloğunun daha nice 4, 5,10 yıllar görmesini, bir gün eşini, çocuklarını ve gezdiğin nice yeri aynı tutkularla yazmanı dilerim. Sanki camdan ama kocaman bir kalbin var. İçine daha çok şey sığar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne diyeceğimi bilemedim, duygulandım, çok sevgiler...

      Sil
  16. Aralıkta 4. yaşını kutlayan diğer kardeşten selamlar o zaman :)) Nice yazılı çizili mutlu seneleri olsun Evde Yazar' ın.. Verilen emekler, alınan karşılıklar ve gelinen nokta olarak bakarsak güzel emek verenin her zaman karşılığını mutlaka aldığını görüyoruz :) sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O zaman size de mutlu yıllar.. Evet, emek verince karşlığını alıyor insan blog dünyasında, bu da mutlu ediyor...
      Sevgiler :)

      Sil
  17. Yazmak içsel bir dürtü. Kimileri istese de buna engel olamıyor sanırım. Yazmak ve paylaşmak istiyorsunuz. İçinizden geliyor. Yoksa mağara duvarlarına ilk resim çizenlerin genleri mi saklı böylelerinin içinde...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, belki de mağara duvarlarına yazı yazanların içsel dürtülerini yaşatıyoruz, çok güzel bir yerden bakmışsınız olaya...

      Sil
  18. 5. yaş gününde kutlu olsun evde yazar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler, evet maalesef bu sene beş yaş yazısı yazamamıştım :)

      Sil