Biraz empati lütfen...

Biraz empati

Son günlerde ülkemizde yaşanan olaylardan etkilenmemek mümkün değil. Ben "biraz empati" diyorum bütün bu yaşanan olayların sonucunda.

Bebekken hepimizde var olan empati, sonrasında hızla azalabiliyormuş. Peki ama nasıl? Egonun yükselmesi ile, elde edilen güç ile elbette.

Eğer elinize şu ya da bu şekilde geçen bir güç varsa, maddi olarak yeterli durumdaysanız, emrinizde yüzlerce insan varsa ve o insanlar gözünüzün içine bakıyorsa, dahası sizden korkuyorlarsa ve egonuz yüksekse, empati kuramazsınız karşınızdakiyle!.. Oysa hayatın temel kuralı değişimdir. Hiçbir şey bulunduğu gibi kalmaz, yarın çok başka bir güne uyanabilirsiniz. İşte ego da burada devreye girerek negatif değişimlerin olabileceğine inanmanızı engeller. Sanki bütün o gücünüz, o ihtişamınız hep aynı kalacak sanırsınız. Yanılırsınız...

Biraz empati lütfen... İnsanlar istedikleri gibi düşünebilsinler. İnsanlar birilerine hakaret ederken kendisini karşısındakinin yerine bir an için bile olsa koyabilsinler. Ellerinde güç anlamına gelen bazı enstrümanlar olanlar, güçsüz gördükleri diğerlerine baskı yapmasınlar. Çünkü güçsüz görünüp önemsenmeyen insanların da bir dayanma noktası vardır.

Egosu yüksek olan insanlar, karşısındakini asla dinlemez, eleştirileri asla kabul etmezler. Kendisine olumlu yaklaşarak öneri götürenleri bile hoş karşılamaz, hatta onları da aşağılamanın bir yolunu bulurlar. Tarih, bu tip insanların acıklı öyküleriyle doludur. Lider olabilen diğerleriyse empati kurmayı en iyi şekilde başaranlar olmuştur hep. Hatta sadece insanlarla değil; doğayla, bitkilerle, hayvanlarla bile empati kurabilen yüce gönüllü insan öyküleri bilinir. Bu öykülerin kahramanları, gönüllerdeki yerlerini hep korurlar yıllar, yüzyıllar bile geçse.

Birbirimize karşı kin duymadan, kimsenin kimseye hükümdar olmadığı aydınlık günlerde yaşamayı kim istemez? Büyük şair Nazım Hikmet'in 50. ölüm yıl dönümünde milyonlarca insanın diline dolanan o ünlü şiiriyle bitirmek istiyorum sözlerimi:

"Bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine..."