Çok mu şey istiyorum?

"Ben ne istiyorum?"  diye düşündüm bu gün. Aslında çok şey istemiyorum, sizler de çok şey istemiyorsunuzdur mutlaka.. 

Benim önceliğim sanırım huzur, evet her şeyden önce huzur istiyorum. Yani kafamı kurcalayan ve benim dışımda gelişen sorunların hepten bitmese de biraz  da olsa azalmasını istiyorum. İnsanlar asık suratla dolaşsınlar istemiyorum mesela.. 

 Birisi diğerine yanlışlıkla çarptıysa özür dilesin, diğeri de gülümseyerek “önemli değil” desin istiyorum. Futbol takımlarının taraftarları birbirlerine düşmanmış gibi davranmasınlar istiyorum. Aralarındaki rekabet tatlı olsun, küfür edeceklerine zekice esprilerle birbirlerine zararsızca sataşsınlar istiyorum. Önündeki arabaya biraz yavaş binen yaşlı teyzeyi gördüğü halde arkadaki arabanın kornaya basmamasını, biraz sabırla beklemesini istiyorum. Otobüste, metrobüste yaşlılara, ayakta duramayacak kadar yorgun olanlara yer verilsin istiyorum.

Elimin altında sadece tıklayarak kapıları açılan koskocaman internet dünyası varken, haber alma özgürlüğümün başka kanalları kısıtlanmasın istiyorum. Gerçek olmayan şeylere beni inandırmaya çalışmasınlar istiyorum. Kendim gibi düşünmek istiyorum, beni etkilemeye çalışmaları hoşuma gitmiyor..
Sahi ben ne istiyorum?

Bir çay bahçesinde otururken el ele tutuşan sevgililerle, baş örtüsü takmış bir genç kızın birbirlerine düşmanca bakmamalarını, aynı masayı paylaşmalarını istiyorum.
 Sahi ben çok şey mi istiyorum? 
İnsanlar tanıştıklarında önce birbirlerine "nereli" olduklarını sormasınlar, etnik kökenlerinden bağımsız olarak birbirlerini sevmeye çalışsınlar istiyorum. Kimse bir diğerini zenci, beyaz, engelli, eşcinsel, Hıristiyan, Musevi, Müslüman, Budist, Alevi, Sünni, Laz, Kürt, Türk, Afrikalı, Yunanlı, zengin, fakir, aşağı mahalleden, yukarı mahalleden, Fener'li, Galatasaray'lı, solcu, sağcı  diye hor görmesin istiyorum. Bunların yerine insanlık değerleri  tek kriter olsun istiyorum.. Lütfen söyleyin, çok şey mi istiyorum?

Mahallemde ucuz çay içebileceğim, gölgesinde kitap okuyabileceğim ağaçlarla kaplanmış bir park olsun istiyorum. İnsanlar yerlere çöp atmasınlar istiyorum. Yaşadığım kentte devasa taş yığınları yerine yeşile bezenmiş ağaçlar, çiçekler görmek istiyorum.  Sokak şenlikleri olsun istiyorum. İnsanlar meydanlarda kimseyi rahatsız etmeden şarkı söyleyebilsinler istiyorum.  Umutlu olmak istiyorum geleceğe dair. Çocuklara kirlenmemiş, doğası yok olmamış bir dünya kalsın istiyorum.. Çok mu bu istediklerim?

İnsanlar, işsiz kalmasınlar istiyorum..  Birileri binlerce dolar verip sadece  bir kez giyeceği  ayakkabı alırken, diğerleri sokakta dilenmesin istiyorum. Bu istediğim şey çok mu fazla, lütfen söyleyin bana? 

Sahi ben ne istiyorum sevgiden, kardeşlikten, hoş görüden, eşitlikten, doğayı korumaktan, hep birlikte mutlu ve huzurlu yaşamaktan başka?

Peki ama ben kimim?
Sakıncalı biri miyim, çapulcu muyum, terörist miyim?

Sahi benim kim olduğumu kim belirleyecek?...