Cumartesi
sabahı yazacağım yazıyı kafamda kurgulamıştım akşamdan.
İnsan
hikayeleri olacaktı.
Küçük
küçük, sevgi dolu insan hikayeleri.
Huzur
veren keyifli hikayeler...
Sonra
sabah oldu,
Öğrendim
ki bombalar patlamış.
................
Öylece
kalakaldım.
Hikayeler
yarım kalmıştı,
95
tane insanın, yarım kalan hikayesi nasıl yazılırdı,
Yürek dayanır mıydı!
Böyle
büyük çaplı bir terör saldırısı daha önce olmamıştı bu topraklarda,
Cumhuriyet
tarihimizin en kanlı günüydü.
Ne
yazacaktım...
Yazmadım,
yazamadım.
Ama
Diyorum
ki,
Siz,
İnsan
görünümlü
Kara
yaratıklar;
Merak
etmeyin,
Bu
dünya size kalmayacak!
Kötüler kazanmayacak!
Kötüler asla kazanmayacak...!
YanıtlaSilİnsanı insan olduğu için sevmeye başladığımız zaman, tüm kötülükler bitecek ve bizim asıl barışa ve mutluluğa erişeceğimiz günler gelecek.
YanıtlaSilFakat tabii ki ülkemizdeki insanların yarısından fazlasının din ve ırk faşistliği yapıp ne kadar hastalıklı fikirlere sahip olduğunu düşündüğüm zaman bunların hepsi bir hayal gibi görünüyor.
Merhabaa, sayfanızı blogger arkadaşlarımdan buldum, paylaşımlarınız çok hoşuma gitti ve gfc ile takibe aldım ... ^-^ Bende arkadaşlarım gibi makyaj ve bakım üzerine yazıyorum çoğunlukla... Sizinde bana uğramanızı dört gözle bekliyorum *-* sanatinsaklisirlari.blogspot.com.tr
YanıtlaSilHiçbir şey yazılamıyor sevgili evde yazar. Yemek yerken su içerken gülerken bile utanır hale getirdiler bizi. Biz niye ölmedik o kadar insan o kadar genç öldü diye utanıyoruz. Ben o kadar umutlu değilim ne yazık ki. Elbette bu korku imparatorluğu sonsuza dek sürmeyecek. Ama, hitap ettikleri kitle hep var olacak ve hep yeni birileri gelecek onları gütmek için....
YanıtlaSilVicdanını unutmuş insanların karanlık yüzü...
YanıtlaSil