Yok artık daha neler!

Sabah kalktım, cep telefonumda bir mesaj!

“Lütfen banka hesaplarınızı kontrol edin!”

Fark etmemişim kimden geldiğini, hafif ürpertiyle dönüp baktım ki, gönderen bölümünde “Ekonomi Bakanlığı” yazıyor. Tırstım tabii ki, insan tırsmaz mı! Devletten mesaj gelecek, hem de ekonomi bakanlığından, üstelik parayla ilgili! İnsanın aklına türlü türlü şeyler geliyor. Devlet vatandaşına “lütfen” falan demez ki gerçi. Öyle ya, devlet dediğin emreder bir şekilde, üstten bakar... Bu mesaj sanki benimle eşit seviyede duran biri tarafından yazılmış diye yorumladım ama, huzursuzluk da yayıldı bünyeye ne yalan söyleyeyim. Kredi kartımı dolandırdılar da bakan beni mi uyarıyordu? Koskoca bakanın işi gücü yok muydu, niye benimle uğraşsındı ki?

İnternetten hesabıma bakmaya da cesaret edemedim açıkçası, ya virüsler tarafından ele geçirildiysem! En iyisi şube açılınca gidip hesabımın olduğu bankada birinci elden durumu öğrenmekti galiba. Bu düşüncelerle evin içinde dolanırken oyalanmak için televizyonu açtım. Gerçi sabahın bu saatinde haberler olurdu, onlar da malum, insanın içini karartırdı ya, neyse açtım evde bir ses olsun, azıcık oyalanayım diye. Televizyonda alışık olmadığım bir ekran geldi karşıma, “TRT-politika”! Onca vergi vermeme rağmen hiç izlemediğim TRT yeni bir kanal açmıştı demek ki!  Nasıl haberim olsun ki, bana hitap etmiyordu neticede. Tam kanalı değiştirecektim o da ne? Başbakan, ana muhalefet lideri, birbiriyle yanyana bile gelmeyen öbür iki muhalefet lideri bir masaya oturmuşlar, moderatör de Uğur Dündar! Gözlerime inanamadım, sakin sakin, kibar kibar konuşuyorlar. Ne bağıran var, ne öbürünün sözünü kesen var, neredeyse eskiden kalma bir program zannedecektim, malum Uğur Dündar hiç yaşlanmıyor! Ama öbürleri bildiğiniz günümüz politikacıları. Hayırdır inşallah dedim, kanalı değiştirdim. Haberlere denk geldim, sunucu konuşuyordu:

“Gece yarısı çıkan yeni torba yasa gereğince bundan sonra milletvekillleri asgari ücret alacaktır. Bakanların altındaki milyon liralık arabalar hazineye devredilmiştir. Vekillerin  özel sağlık sigortası, kıyak emeklilik gibi bütün ayrıcalıklarına el konulmuştur. Herkes kendi şemsiyesini kendisi taşıyacak, kimseye özel uçak tahsis edilmeyecektir...”

Baktım saat geliyor, bu heyecanlı ve anlamsız konuşmanın devamını dinlemeden çıktım evden! Apartmanın önüne geldim, o da nesi, 2 şişe süt; üzerinde etiketler! Birinde üst kattaki, öbüründe de alt kattaki çocuğun adı yazıyor. Bir de not var, “aile bakanınızdan sevgilerle”... Şaşkınlık içinde yola koyuldum, bankaya gittim. Telaşla mesajı gösterdim görevliye, gülümseyerek “hemen paranızı veriyorum” dedi. “Nasıl yani?” dedim.

 “Devletimiz, kişi başına düşen milli hasılayı artık nakit olarak vatandaşına ödeme kararı aldı, sizin haberiniz yok mu?” dedi bankanın kibar görevlisi...

"Yok artık" dedim içimden,  "bu kadarına çocuklar bile inanmaz!"

Seneye bugün aynı konseptte görüşmek üzere efendim...