A-SOSYALİM, MUTLUYUM

Hayatımın hiç bir döneminde popülist optimist olmadım, çok sosyal de değildim.

kendi tercihim! 

 İlk okuldan hiç arkadaşım yok görüştüğüm. Liseden 3 tane arkadaşım var, yılların süzgecinden geçip bu günlere dek gelebilen. Biri küçük bir kasabada yaşıyor, zaman zaman telefonla konuşuyoruz, zaman zaman da facebook'ta karşılaşıyoruz. Yüz yüze en son ne zaman görüştüğümüzü hatırlamıyorum bile, belki de 10 sene olmuştur. Ama severim kendisini. Karşılaştığımızda mutlaka sıcak bir gündem yakalarız eminim. Diğer ikisi ile aynı şehirde yaşıyor olmamıza rağmen görüşmeyeli olmuştur en az bir yıl.
      Gelelim üniversite yıllarına.. İki tane has arkadaşım var, aynı  şehirlerde yaşamıyoruz ama neredeyse her gün telefonla görüşüyoruz. Senede en az bir kez de buluşuyoruz mutlaka. En önemli sosyalleşmem sanırım onlarla oluyor. İş hayatı derseniz zaten daha önce de yazmıştım bu konuda, iş hayatından dost olmaz diye. Bazılarını facebook'ta eklemişim, bazen resimlerine bakıyorum. Arada güzel paylaşımları olursa yorum da yapıyorum eğer sosyallik denirse buna. Hele bir tanesi var ki severim kendisini,komiktir O'nunla da hikayemiz. İki farklı işte birlikte çalıştık ve ben ikinci işten ayrıldıktan sonra hep söyleriz buluşup çay içsek diye, tahmin edeceğiniz üzere gerçekleşmedi elbette bu buluşma da. Kaç sene mi, nerden baksanız 10 sene olmuştur..Bir tane has dostlara ilave yapabildim iş hayatından.  O'nunla da ayda yılda bir görüşüyoruz. O çok meşgul bambaşka dünyalarda, bense aynı ben.. Ne değişti ki hayatımda, değerlerimde, önceliklerimde.. Gelelim diğer çevrelere. Bir tane var, ayda bir görüşüyoruz bak, eğleniyoruz birlikte, dertleşiyoruz zaman zaman. Hatta haftada bir telefonla da konuşuyoruz. Bir tane daha var, başka şehirlerden iş için geldiğinde mutlaka arar beni. Çok severim, candır.. Haa bir tane daha var çok sevdiğim bir arkadaşım ama maalesef uzak kıtalara taşındı O da.. Aile bağlarımı da tahmin ediyorsunuz bu kadar şey söyledikten sonra elbet. Senede bir kez görüşme, o da çoğunlukla ayıp olmasın diye.. İkinci kuşakla daha iyi aram, yeğenlerin bir kısmı anlıyor beni, ben de onları. 
Mahallede en iyi arkadaşlarımsa zaman zaman çayını içmeye gittiğim kuaför, ayak üstü geyik çevirdiğimiz kırtasiyeci ve neşeli laz bakkal..

Olduğum gibi yazıyorum; yazdığım  için ben'im..

A-SOSYAL'İN EN ÖNDE GİDENİYİM ANLAYACAĞINIZ.
AMA MUTLUYUM BU HALLERİMDEN
Yoruyor çünkü insanlar beni. Beklentilerini anlayamıyorum. Hele ki sevdiğim insanların kimi davranışlarından öyle etkileniyorum ki kendime gelemiyorum aylarca.. En iyisi herkesten uzak olmak sanırım,içten içe sevdiğim insanlardan bile uzak olmak hem de.. 
Kimse kimseyi incitmiyor böylece.. 

anlayana...

BENDEN ÇOK İYİ HOME-OFİS ÇALIŞANI OLUR, HA HA HA..
YAŞASIN A-SOSYALLİK VE İÇ HUZURU..