
“Nihayet
bitti” dediğim kitaplardan birini daha kütüphaneme kaldırdım, üzerimden
bir yük kalktı sanki ne yalan söyleyeyim. Tam 23 günde
bitirmişim 470 sayfalık Ustam ve Ben'i. Bence çok uzun bir süre
bu! Eğer kitabı çok sevseydim, ne yapar ne eder bu süreyi mutlaka
kısaltırdım, ben kendimi bilmiyor muyum. Yeter ki beni sarmalayan
bir hikaye olsun, o kitap bitene kadar dünyayla ilişkimi kesecek
bir yol bulurum mutlaka, dediğim gibi bu sefer öyle olmadı
maalesef.
Kitabın
ilk 104 sayfası, yani “Ustamdan önce” adlı bölümü keyifle
okudum. Padişaha hediye...