10 Mart 2016 Perşembe

Devrim yapmak gerek!

Hava güneşli olunca insana daha çok enerji geliyor. Ben de günde en az bir kere dışarıya çıkıyorum çalışmaya ara verip. Biraz önce de çıktım. Sokakta yürürken belediyenin temizlik görevlisine rastladım. “Kolay gelsin” dedim her zamanki gibi. Çünkü tanımasam da içimden gelirse  eğer, insanlara selam vermeyi, kolay gelsin demeyi, olmadı gülümsemeyi önemserim. Okuduğum bir gezi yazısında bir blogger arkadaşın, “Fransa'da sokakta gezerken insanların birbirlerine gülümsediğini görmek çok hoşuma gitti, sabah otelde birbirine “bonjour” demeyeni dövüyorlardı, medeniyet böyle bir şey. “ şeklindeki anlatımını okurken kendimi düşünmüş ve benzer yaklaşımlarımı takdir etmiştim. Hatta geçenlerde İzmir'de sokakta yürürken bana gülümseyen insanlar olmuş ve İzmir'i neden sevdiğimi bir kez daha anlamıştım.



Evet dolmuşa bindiğimde sabahsa “günaydın” derim, inerken teşekkür etmeyi ihmal etmem. Bir simitçi vardı mesela, her sabah karşılaşırdık bir ara kendisiyle. Bir kez simit almıştım, sonraki görüşümde “sen uğurlu geldin, o gün ne simit sattım ama!“ demişti de nasıl mutlu olmuştum. Sonrasında işe giderken hemen hemen her gün karşılaştık, bazen karşı kaldırımdan “Hayırlı günler, hayırlı işler” dedi, ben de aynı dileği ona ilettim. Bazen de “Hadi gel siftah yapalım” deyip  sabahın ilk simidini aldım başının üzerinde taşıdığı tepsiden ve yolda giderken gördüğüm insanlara o simiti paylaştırarak işe gittim. Bunlar küçük ama beni çok mutlu eden şeyler. Öyle unutulmaz anlar var ki sokakta, en umutsuz dönemlerde bile insana “bu ülkede hâlâ güzel insanlar var” dedirtiyor ve mutlu ediyor.

Aslına bakarsanız tanıdık insanlarla uzun uzun konuşmaların sonunda ya bir kırgınlık oluyor, ya bir yanlış anlama oluyor, ya da bir soğukluk bir şey giriyor araya, sonra kafaya takıp üzülüyor insan, ya da ne bileyim tartışıyor gereksiz yere. Oysa böyle özele girmeden, bazen adını bile bilmeden yabancı insanlarla ne güzel sohbetler edilebiliyor. Ben öyleyim, küçük ânların insanıyım. İstanbul'a ilk geldiğimde hiç unutmam evinde misafir kaldığım arkadaş, söylediğim “İstanbul ne güzel, insanlar ne kadar iyi” cümlesini garipsemiş ve bir kara mizah örneği olarak yıllarca diline dolamıştı, hâlâ da ne zaman karşılaşsak aynı espriyi yapar. Aslında galiba insan nasıl enerji yayıyorsa aynısını görüyor.



Evet ne diyordum, birkaç saat önce hazır hava da güneşliyken sokağa çıktım. Yolda giderken temizlik görevlisine her zamanki gibi “kolay gelsin” dedim, o da gülümseyerek teşekkür etti. Süpürdüğü şeyler çoğunlukla sigara izmaritiydi. “Yere sigara izmariti atanları dövesim geliyor” dedim, “dövmekle olsa” dedi, “sokağa çöp atmayan Avrupalılar insansa biz neyiz, biz insansak onlar ne” dedim. “Avrupayı tersten işlerine geldiği gibi görüyor bizimkiler” dedi. “Peki ne yapmalı, bir çözümü olmalı mutlaka” dedim. Cevap verdi: “Çözümü var” dedi, merak ettim, yanıtladı:

Devrim yapmak gerek!”

Doğru söylüyorsunuz” dedim ve gülümseyerek uzaklaştım, afallamıştım bu yanıtı duyunca...

Ben daha ne söyleyeyim! Yüreğine sağlık be emekçi dostum; günümü güzelleştirdiğin için, içimi umut doldurduğun için...


27 yorum :

  1. Bir sabah eşim simit alırken simitçiye gülümsemiş ve simitçi de "hay Allah senden razı olsun abi, sabahtan beri hiç gülümseyen olmadı" demiş, sanki büyük bir şey yapmış gibi. Anlattığında çok şaşırmıştım. Olması gereken şeyler ne kadarda değişmiş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında hepimiz, yani insanların geneli aynı şeyi bekliyor.. Gülümseyen bir selam, medeni ve düzeyli iletişim, saygı..
      Yani kapsamlı bir devrim gerek :)

      Sil
  2. Mersin'i bu yüzden seviyorum insanların yüzünde hep bir tebessüm :) Gerçi yıllar önce daha fazlaydı... Gitgide tebessümümüzü kaybediyoruz galiba... Paylaşım için teşekkürler, sevgiler♥
    Kızsal Şeyler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Akdeniz insanları genel olarak daha sıcak oluyor, bu da çok güzel bir özellik gerçekten de. Hemen hemen her sene giderim ben de Mersin'e, severim oraları. Teşekkürler ve sevgiler:)

      Sil
  3. cok guzel bir konu :) gercekten emekçi dostumuz dogru soylemıs baska konulardada devrım yapmak gerekır bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İçimizdeki devrimleri gerçekleştirdiğimiz anda bence gerisi çok kolay olacak:)

      Teşekkürler ve sevgiler :)

      Sil
  4. Umut var demek ki! Ne güzel bu umuda bizi de ortak etmişsiniz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gülüşümüzü kıskananlara inat, hala umut var:)

      Teşekkürler, sevgiler :)

      Sil
  5. Doğru söze gerçekten bir şey denmez, bu insanlara ciddi bir devinim lazım. Akıllarını başlarına getirecek bir şeyler lazım. Bir ne yapıyoruz lazım? Biraz beyin biraz vicdan, biraz fikir lazım? Çok şey lazım çok..
    Esnafla falan sohbet etmeyi çok severim. :) Suratımı beş karış şişirmem yani.. İnsanlar karşısındakinin insan olduğunu unutmasa...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın, bugün bu diyalogu yaşamak, tamamen modumu değiştirdi mesela. İnsan olmak, burnu havada olmamak demek; insan olmak herkesle saygı çerçevesinde iletişim kurabilmek demek, insan olmak gerçekten sevgiyle yaklaşmayı bilemk demek..
      Sevgiler, teşekkürler :)

      Sil
  6. Selamlaşmak medeni bir davranış biçimi. Hele buna bir de gülümseme eklenirse. Bir dostluk mesajı olur bu ve dünya daha yaşanılır hale gelir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, bu kadar basit aslında ama işte maalesef...
      Teşekkürler, sevgiler.

      Sil
  7. Çöpleri toplayan işçi abilere/kardeşlere ben de kolaylıklar dilerim genellikle. Kimse kimsenin artığını toplamak zorunda olmasa keşke. İnsan olmak lazım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gerçekten, sadece insan olmak lazım.
      Teşekkürler, sevgiler.

      Sil
  8. Konu başlığına ve içeriğe baktım acaba ne alaka var diyecektim kendi kendime ki sonunu okudum yazınızın tümünü okuduğumda anladım ki çok iyi bir bağlama yapılmış.
    Güzel bir anı teşekkürler

    YanıtlaSil
  9. Evde yazar arkadaşım makaleniz güzeldi ve tekrar okuduğumda şu aklıma geldi :)
    Şu an biz böyle sokakta insanlara tebessüm etsek adamlar bize ne der?
    _ Neden bana bakıp gülümsedin der ya da bir şey mi söyleyecektin diyebilir.
    Çünkü tebessümün bir ibadet olduğunu bilmeyen çok kişi var

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, hatta "neden gülümsedin?" kavgası bile çıkabilir. Mesela bir erkeğin yanındaki kadına bir adam gülümserse ne olur?

      Sil
    2. Ne olacak her iki tarafta kolları sıvayıp güreş tutacak :)
      Yanındaki bayan da herhalde hakemlik yapar :))

      Sil
  10. Egemin insanı güler yüzlüdür selam verir hatır sorar. İstanbul'um da güzeldir ama bir gülümsemeyi arkadaşından bile zor görüyorsun burada, kaldı ki çevredeki insanlardan görmek. Rahmetli hacı dedem İstanbul da doğmuş büyümüştü ama yolda gördüğü herkese selam verirdi, hiç tanımadıkları da dahil, ben küçüktüm o zaman yadırgardım biraz tanımadıklarına bile selam vermesini, oysa nede güzel yapıyormuş. Allahın Selamı sonuçta. Güler yüzle verilen bir selam çok zor değil. Bencede devrim yapmak lazım mesela o cep telefonları cebe girse etrafımızdaki insanların yüzünü görebiliriz değil mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar güzel anlatmışsınız, ne kadar güzel bir dedeniz varmış. Nasıl bu kadar hoyrat ve bobran oldu bu güzel yürekli insanların torunları?
      Katkınız için çok teşekkür ederim, sevgilerimle.

      Sil
  11. Aynen dediğiniz gibi insan nasıl enerji yayıyorsa aynısını görüyor. Yılmaz Erdoğan' ın bir parodisinde birisi Yılmaz Erdoğan' a iyi gördüm seni diyor. Onun cevabıysa '' İyi baktın o halde'' oluyor. İyi bakarsak iyi görürüz, iyi enerji yayarsak iyi enerji alırız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel özetlemişsiniz, teşekkürler katkınız için.

      Sil
  12. Normalde olması gereken şey yani "selamlaşmak" artık garipseniyor. Selam verdiğin zaman uzaydan gelmişsin gibi bakıyor insanlar. O emekçi abiye saygılar :) size de teşekkürler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet, ama uzaylılar çoğalırsa uzay selamına da alışılır mecburen:)
      Sevgiler..

      not: Gördüğüm zaman kendisine ileteceğim söz :)

      Sil
  13. Ben de aynen böyleyim! Muhakkak selamlaşır "günaydın, iyi günler, kolay gelsin, teşekkürler"i ihmal etmem! Muhakkak da gözlerine bakarak ve gülümseyerek yaparım bu işi... Nerede kimi görürsem göreyim. Karşılık almadığım da oldu ama çok nadir. Ülkemi o yüzden seviyorum :) Gülümseme karşılıksız kalmıyor ;)
    Benim ufaklığı da bir kez bile olsa çıkarmak istiyorum, hava almak hep iyi gelir...

    Güzel bir yazı olmuş, elinize sağlık!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan nasıl davranırsa öyle karşılık görüyor, keşke sokakta herkes birbirine gülümseyebilse, ne kadar huzurlu bir toplum olurduk düşünsenize...
      Katkınız için teşekkür ederim, sevgiler...

      Sil