Konuk Yazar Gününde KONU: Kadınlar Hakkında Gülümseten Tespitler

 Bu gün sizlerle Travel-Spree bloğunun kaleminden, keyifle okuyacağınızı tahmin ettiğim "Kadınlar" hakkındaki yazıyı paylaşıyorum.. Ben gerçekten çok keyif aldım yazıyı okurken, sizlerin de beğeneceğinize eminim. Kendisine buradan tekrar teşekkür ediyorum bloğuma konuk olup renk kattığı için.. 


KADINLAR HAKKINDA GÜLÜMSETEN TESPİTLER

Konuşmaktansa düşünmeyi seven bir insan olduğumdan başkaları konuşurken genellikle dinlerim ve kendimce tespitler yaparım. Bazen tespit ettiğim şeyler yüzünden içimden kıs kıs gülerim, yüzüme yansımaması ve karşımda konuşanın fark etmemesi için yanaklarımı ısırıp dururum.. Eh kadınların çoğunlukta olduğu bir ofiste çalıştığım için kadınlarla ilgili de bir takım tespitler yapmam kaçınılmaz oluyor tabii ki! Size şöyle söyleyeyim ki, her gün bir yenisi ekleniyor bu tespitlere.. 

Yediklerini içtiklerini, aldıkları ve verdikleri kiloları gram gram hesap ederler ve anlatırlar.

“-Ay dün akşam yemekten sonra yarım su bardağı kola içtim, 3.5 tane de acı badem kurabiyesi yedim.. Bu hafta 450 gram vermişim” gibi..

Sevgililerine beğendikleri bir

şeyi hediye olarak aldırabilmek için kırk takla attıktan sonra, sanki hiç haberleri yokmuş da sevgilileri kendiliğinden beğenip almış gibi anlatıp gösteriş yapmaya bayılırlar.

“-Ay baksana, sevgilim bana Louis Vuitton’dan şu çantayı almış. Çok güzel değil mi ? Bayıldım!“gibi..

Etraflarında olan alakalı-alakasız her türlü olay onları derinden ilgilendirir, her şeyi bilmek zorunda hissederler kendilerini.

“-Ayşe bugün işe geç geldi. N'oldu acaba ya?” gibi..

Diğer kadınların üstlerinde başlarında ne varsa tepeden tırnağa süzerler.

“- Baksana Ayşe’ye kayın validesi düğününde ne takmış.. Bu fiyatta bir şey takılır mı hiç; cimrilik resmen! “ gibi.. (Bu sırada açar bilmem ne pırlantanın web sitesini, hediye takılan şeyin aynısını bulur ve hemen fiyatına bakar!)

Okuldayken sınav sabahı sınıfa gelirler ve bir önceki akşam kitabı yalayıp yuttukları halde “Ay hiç çalışamadım ben ya. Ne sorar ki acaba?” gibi şeyler söylerler. Hani amaç “Off bu kız çok zeki ya! Baksana çalışmadan 90 alıyor.” dedirtmek..

İlgi kendilerinden başka bir kadın üzerine kaydığı zaman deli olurlar, hemen tekrar ilgi odağı olmaya çalışırlar.

Birbirlerine karşı genelde son derece yapmacıklardır.

Saçlarını kestiren bir arkadaşına “Ay ne kadar güzel olmuş. Vallahi yüzüne çok yakışmış” derken, içlerinden “Iyyy çok aradı mı bunu kesen kuaförü acaba!” diyebilirler.

Birbirleriyle her daim titizlik ve hijyen yarışına girebilirler.

"-Ben aslaaa yıkadığım sebze ve meyveleri mutfak evyesinin içine koymam"

 "-Ben aslaaa her sabah klozete domestos dökmeden evden çıkmam"

"-Ben aslaaa iç çamaşırlarını ve diğer kirli çamaşırları aynı anda makinede yıkamam"

"-Ben aslaaa toz bezi ile mutfak bezlerini karıştırmam" gibi..

Evleri bal dök yala olsa bile bir misafir geldiğinde “Dağınıklığın kusuruna bakma n’olur” derler.

 Burada da amaç “Aman ne düzenli, titiz bir kız. Bu eve bile dağınık diyor yahu!” dedirtmektir.

Muayyen günlerindeyken yanlarına yanaşılmaz, pek dengesiz olurlar.

Şikayet etmek doğalarında vardır.

Sevgililer gününde “Yok ya sevgililer gününün benim için hiçbir anlamı yok. Bugün de hediye almak zorlama gibi oluyor. Popüler kültüre karşıyım.Sevgilimden hiçbir beklentim de yok." deyip bütün gün çiçek, hediye, sürpriz vs. beklerler. Bekledikleri sürpriz gelmeyince de bir dolu trip atmaları kaçınılmaz olur.

Bazıları yemek yapmadıkları halde mutfak dolapları düdüklü tenceresinden el rondosuna kadar çeşit çeşit mutfak alet ve edavatı ile doludur.

Bir maili 10 dakikada yazarlarsa bir 30 dakika da CC’ye kimleri koyacaklarını düşünürler, 1 saatlik toplantının ardından 3 saat boyunca toplantı raporu yazarlar.

Ama yine de hayat onlarsız çekilmez bence. Siz ne dersiniz ?

Yazar hakkında:

Yazmaya ve gezmeye tutkun bir mühendis.
Üniversite sınavını kazanıp İstanbul’a yerleşmemle birlikte keşfettim gezmeyi, yeni yerler görmeyi, değişik kültürler tanımayı, yeni lezzetler tatmayı ne denli sevdiğimi.
Yazmaya olan tutkum ise henüz ilkokul sıralarındayken başladı. O zamanlar günlük tutuyor, gün içerisinde yaşadıklarımı defterime aktarıyordum. Ortaokula gelince İngilizce öğrenmeye başladım ve dünyanın dört bir tarafından mektup arkadaşları edindim. Hem yeni kültürler tanıdım hem de doyasıya yazdım, yazdım ve yazdım. Kendi ülkemi ve memleketimi başka kültürlerden insanlara tanıtmaya çalıştım.
En sonunda bu iki büyük tutkum bir gezi blogunun açılmasına vesile oldu. Şimdi farklı bir ülkeye veya şehre gittiğimde gezerken, yeni lezzetler denerken bir yandan notlar alıyor, daha sonra aldığım notları bir yazıya dönüştürerek deneyimlerimi blogumda paylaşıyorum.

http://travel-spree.blogspot.com