#Bumerang Yılmaz Özdil Etkinliği başlamadan önce..

Bumerang Deneyim Günleri'ndeki Yılmaz Özdil etkinliğine katılmak için politik bir içerik veya bir kitap eleştirisi yazısı göndermek gerekiyordu. Jüri değerlendirmesi sonucunda da 10 blog yazarı, bu güzel etkinliğe katılmaya hak kazandık. Merak edenleriniz için belirteyim, şuradaki yazıyı göndermiştim ben de..

Bir önceki yazımda, biraz da istanbul'un kent sorunlarına dokundurarak Hürriyet binasına nasıl gittiğimi anlatmıştım.

1,5 saat gibi İstanbul koşullarında normal karşılanabilecek bir yolculuktan sonra “Hürriyet Dünyası” denilen ve gerçekten de çok güzel olan binaya ulaştım. .

Devasa bir alanda yapılmış olan bu yerleşkeye girdiğinizde, yolda gördüğünüz bütün o kötü manzaraları unutarak bambaşka bir dünyada buluyorsunuz kendinizi... Oldukça modern, havadar, geniş, tertemiz.. Kadınlar tuvaletinde çorabı kaçanlar için “çorap otomatı” bile düşünülmüş, lavabolardan sıcak sular akıyor, duvarlar galeri gibi, biz iki katını görebildik, gerçekten de muazzamdı.. Orada çalışanları bu anlamda şanslı addettim, ne yalan söyleyeyim..

Ama...

Tam da dün Şafek Pavey'in o tarihe yazılacak harika konuşmasında bir cümleyle değindiği sorunla karşılaştığımda, cidden hayal kırıklığı yaşadığımı da söylemeden geçemeyeceğim.. En ince detayların düşünüldüğü o binanın girişindeki merdivenlerde trabzan yoktu! Binlerce kişinin çalıştığı o binada hiç engelli yok mudur, varsa da o merdivenleri nasıl çıkıyordur bilemem elbette! Ama Hürriyet Gazetesi yetkililerinin, eğer yazım ellerine ulaşırsa bu hatayı telafi edeceğini umut ediyorum.. Mimarı ise esefle kınamaktan kendimi alamıyorum..

Her neyse, girişte kaydımı yaptırdıktan sonra bahçedeki Hürriyet kafelerinden birine oturdum.. Bir süre sonra diğer arkadaşların bazıları da geldiler ve kendileriyle tanıştık. Durumbildirimi, Votkalimon, Banunundunyasi ve Kayipruh blogları ile keyifli bir sohbet başladı aramızda.. Etkinlik saatine kadar zaten bizler ülke sorunları hakkında hararetle konuşmaya başlamıştık bile..

Sonrasında da bu güzel etkinliğin mimarları sevgili Ahmet Erten ve Hilal Meriç, bütün sempati ve samimiyetleri ile bizleri etkinliğin yapılacağı odaya aldılar.. Kendilerini ben çok sıcak buldum ve çok sevdim, bir kez daha teşekkür etmek isterim..

DurumBildiri.Twitter'dan alıntıdır

Kameralar, fotoğraf makineleri elbette bizlere yabancıydı, ama bizi öyle sıcak karşıladılar ki,

heyecan falan kalmadı..

Yerlerimize oturduk ve Yılmaz Özdil, kocaman bir gülümsemeyle bize “Merhaba” dedi..

Devamı geliyor..