Delinin biri kuyuya taş atarsa!

görsel, internetten alıntıdır..

Bir deli bir kuyuya taş atmış, kırk akıllı kişi o taşı çıkaramamış..

Peki deli niye kuyuya taş atmış?

Belki canı sıkılmıştır.

Belki hakkında konuşulsun istiyordur ve deli numarasına yatıyordur.. Reklamın iyisi kötüsü olmaz çünkü!

Belki merak etmiştir, ardından kaç kişi gelecek diye..

Taşı attıktan sonra kenarda pusuya yatıp, taşı çıkarmaya çalışan akıllıları gözetleyerek eğleniyor olamaz mı?

Belki de attığı taşı çıkarmaya giden akıllıların evlerini soymaya gidecektir. Aslında deli değil, son derece detaylı planlar yapan ve o planları adım adım hayata geçirmeyi hedefleyen bir strateji uzmanıdır kendisi..

Attığı taş büyüktür de ondan mı kırk akıllı seferber olmuştur? Yoksa küçücük taşı kırk kişi çıkarmaya gittiği için taş efsaneleşmiş midir? İşte bu konuyu iyi düşünmek lazım..

Kırk kişi taşı çıkarmaya uğraşırken mutlaka bir karmaşa çıkmıştır ve belki de bu nedenle başarılı olamamışlardır.. İçlerinden birini görevlendirmeyi denemişler, muhtemelen ego savaşlarına yenik düşmüşlerdir.. Egosu yüksek insan, akıllı olsa ne yazar ki?

Bu kırk kişi, o taşı çıkarmayı başaramadıkları halde neden hâla “akıllı” sıfatına layık görülür, bu da ayrı bir tartışma konusu..

Bu söz hakkında yazılmış kişisel gelişim kitabı var mıdır acaba? Çünkü kıldan tüyden meselelerden bile “liderlik sanatı(!)” üzerine söylevler çıkarmayı iş edinmişler ya kendilerine..

Kırk akıllı kişi, olay öncesinde o delinin yoluna taş döşeselerdi acaba ne olurdu diye düşünmüyor değilim hani.. Sahi kim deli, kim akıllı?

“Bırakınız atsınlar, bırakınız gitsinler “ diyen olmuştur mutlaka.. İyi de nereye kadar, ya atılan taşlar suyu kapatır da kuyu kurursa!!

Ön görü şart, hatta eğitim de şart..

Yetmez ama evet diyenler, hikayeye seyirci kalanlardır.

Akıllarımıza mukayyet olalım, sevgiyle kalmayı ihmal etmeyelim..