Artık Bazı Güzel Adımlar Atılsın!

Seçimlere bir gün kaldı. 

“Kötüyü konuşursan kötüyü çoğaltırsın, o yüzden iyi şeylerden bahset ki evrende yansıması olsun!”

diyen mistik düşünürleri dinleyip sussam mı, yoksa içimde coşup taşan yangının küllerini mi savursam… Hiç bu kadar, yani böyle karışık hissetmemiştim. Bir tarafım bahar bahçe, bir tarafım kara kışa göz kırpıyor.  Nasıl olmasın? Ülke sirk meydanına döndü son günlerde. İpte oynayan cambazlar, şapkadan tavşan çıkaranlar, susup izleyenler, düşeceğini varsaydıkları akrobatın ayağını bir an önce kaydırmaya çalışanlar, al parayı bul karayıcılar, benden sonrası tufancılar.! Yalanlar, iftiralar, yükselen egosunda boğulanlar, omurgasını dik tutamayan siyasetçiler…

Mince Bey, birinci tur boyunca"Merak etmeyin, gerekeni son anda yaparım, tabii ki ülkemi düşünürüm!" diyor, bir taraftan da ortamı domine ediyordu. Az önce bir açıklamasını okudum. "İkinci turda tarafsızım" şeklinde değiştirmiş tavrını. Bence zaten hep böyleydi de seçim ikinci tura kalsın diye takiye yapıyordu. Bunun adına da "strateji" diyorlar, "plana sadık kal" diyorlar!

"Pazartesiden itibaren yani seçimden sonra cumhuriyet için mücadeleye devam edeceğim!" diyor. Muhalefetin yenileceğinden o kadar emin ki! İyi de kendisi de muhalif değil miydi? Demek ki değilmiş. O kadar sinsice ve sevenleri üzerine alınmasın ama o kadar arkadan dolanan, kinli bir hareket ki bu! Peki ya muhalefete karşı muhalefet etmeye yönlendirdiği ve kutuplaştırdığı destekçileri bunu anlamaz mı? Bence anlamaz. Hele o böcek isimli yardımcısı var ya, kadını ekranda görünce negatif enerji alıyorum. Yüzüne bakamıyorum ya!  Ben böyle bir şey daha önce hiç yaşamamıştım. "Bir çocuk ağlaması bile çok sonraki gülüşlerin başlangıcıdır" diyor ya şair. "İyi ki" diyorum kendi kendime, "İyi ki bu Mince önceki seçimi kazanamamış!" Harbiden böyle tutarsız bir adamın ülkeyi yönetmesi ne gibi pozitif etki yapabilir ki ülkeye?

Soğan Bey hiç olmazsa açıkça belirtiyor tarafını. Siyasette dönüşün de bir adabı olmalı. Dedim ya sirk gibi memleket!

Ben parti taraftarı falan değilim yanlış anlaşılmasın. Hiçbir partiye tam anlamıyla sempati duymuyorum, verdiğim oylar da değişiyor günün koşullarına göre. Fanatizm bana ters. Sonuna kadar savunma diye bir şeyim yok. Doğruya doğru, eğriye eğri derim. 

Sadece huzur istiyorum, bir parça huzur… İnsanların o parti bu parti diye kutuplaşmadığı, eskiden olduğu gibi birbirine asgari düzeyde güvendiği bir ortamda yaşamak istiyorum. Önümü görmeye, kafamı sanata falan yormaya çok ihtiyacım var. İki parça ot alıp markete en az 200 TL vermek zoruma gidiyor! 

Benim hayallerim vardı. Avrupa’da bir iki şehre giderim diyordum. Seçim öncesi zorla 20 TL’de tutulan, seçim sonrası nerelere çıkacağı belli olmayan dövizle bunu nasıl yapayım?

Ey Evren! Ey güzel Evren! Ne olur duy sesimi!

Hayallerim gerçekleşsin istiyorum.

Her şey çok güzel olmasa da, artık bazı şeylerde güzel adımlar atılsın istiyorum.