#blogfırtınası / 7. gün ödevi / Dört mevsim

#blogfırtınası etkinliğinin yedinci günü ödevimiz şöyle:

Gün 7.En sevdiğiniz mevsimi yazınızda okuyuculara da yaşatın.

Mutlu olmak için kurallar koyan, “-meli, malı” gibi gereklilik kipleriyle, “-se, sa” gibi dilek şart kipleriyle hayatını kısıtlayan biri olmadığım için, belki de bu günlere yarasız beresiz gelebildim.

“Yaz gelmeli ki neşeleneyim”, “Bahar gelse de terlemekten kurtulsak” demem genelde.

Kendimi şanslı hissederim; dört mevsimin güzelliğini yaşayabileceğimiz bir ülkede var olduğum için.

İlk bahar gelir, erik ağaçlarının beyaza bürünmesinden haz duyarım. Ilık rüzgarlar eser, üzerinize alırsınız hafif bir ceket, dolaşmaya çıkarsınız. Etrafta tazelenen doğanın kıpırtılarını hissedersiniz. Papatyalar zariftir, gelincikler nazlıdır. Kelebekler uçuşur, arılar telaş içindedir. Akşam üzeri aniden bir yağmur bastırır mesela, üşümezsiniz ve ıslanmak güzeldir bahar yağmurlarında.

Her bahar aşık olanlar da vardır mutlaka; ama ben havaların esrikliğine kapılmam hiç. Aşk dediğin her bahar çiçeklenen şeftali ağaçları gibi değil, yaprağını hiç bir mevsim dökmeyen çam ağaçları gibidir benim gözümde.

Baharı severim, küçükken bahar aylarında bahçemizdeki ayva ağacının çiçeklerini yerdik mesela gizli gizli. Annemiz kızardı, “o çiçekler meyve verecek, yapmayın” diye seslenirdi mutfak penceresinden. Bizler şanslıydık; şimdilerde ayva ağacının çiçeğini bilen, o çiçeklerin ne kadar da tatlı olduğunu ayrımsayan çocuklar kalmış mıdır acaba? İlk bahar, ayva çiçeği mevsimidir bana göre ..

Baharın ardından gelen yaz mevsimi ile birlikte vücudumuzdaki tatil ihtiyacı da depreşmeye başlar. Sıcakları bahane edip işleri savsaklarız, kendimizi deniz kenarında bir kumsala atasımız gelir. Her şey kolaydır yaz aylarında; öğünleri karpuz peynir ekmekle geçiştirir, buz gibi ayranı kana kana içeriz sıcak günleri serinletmek için.

Yaz aylarında en sevdiğim şey, ansızın karar verip adaya kaçmaktır. Burgaz Ada'ya giderim, otururum Barba Yanni'ye.. Sevdiğim Yunan ezgileri, rembetikolar çalar fonda. Buz gibi biramı yudumlar martıları seyrederim. Kediler gelir masanın etrafına, onları balık parçalarıyla beslerim. Zarif ada evlerine baka baka, hayaller kura kura yürürüm sonra.. Ne hoş mevsimdir yaz, ada mevsimidir bana sorarsanız.

Yaz bitince üzülmem hiç; hatta çok da hoşlanırım doğanın acıtmayan, romantik hüznünden. Karadeniz'e uzanmak isterim son baharda.. Kızılın bin bir çeşidinin sarının tonlarıyla karıştığı; yazdan kalma yeşillerin aralardan göz kırptığı yol manzaraları gelir hep aklıma bu aylarda. Hava biraz puslu, biraz karanlık, sıcacık bir çay ve de bir kitapla sonbahar ayrı bir keyif atar hayatıma.. Son bahar nedir derseniz, kitap okuma mevsimidir derim, bir de yolculukların..

Kış ayları ayrı bir güzeldir. Bayılırım lahana gibi sarınıp sarmalanmaya. Atkılar, bereler, paltolar, eldivenler giymek vücudumu ısıtırken ruhumu da ısıtır sanki.. Bir de ayaklarım üşümese harikadır kış mevsimi.. Evde film izlemektir, kestane kebap yemektir, sıcacık bir sahlepten gelen tarçın kokusudur, mutfakta kaynayan karanfilli ıhlamurdur, üretken zamanlardır; kış ayları ayrı bir güzelliktir gözümde..

Kış nedir derseniz eğer, insanın biraz da kendisiyle kalmasıdır derim..

Sözün özüyse dostlarım; en sevdiğim mevsim, yaşamakta olduğumdur derim..

Mutlulukla kalın, her daim...