Yeni yıla meydan okuyorum, bu sefer yemezler!

#blogfırtınası etkinliğinde atladığım gün sayısı çok, onları tamamlayacağım elbette, bari son günü kaçırmayayım dedim.

Gün 31.Konumuz yeni yıl. Yeni yıldan beklentileriniz, yeni yıl kararlarınız ya da aklınıza ne gelirse…

Sevgili Yeni Yıl kardeşim, öyle şirin resimlerine, iyilik güzellik, mutluluk getireceğin safsatalarına bu sefer inanmıyorum bilesin. Maymun gözünü açtı artık, yemezler.

Yıllardır bizi oyaladın, hep kendini en yeni olarak lanse ettin, eskiyi kapatıyoruz,yepyeni olacak her şey dedin; dedin dedin de 1 Ocak sabahı kalktığımızda hiç de farklı bir dünyaya açmadık gözlerimizi yıllardır.

 Hani her şey değişecekti?

Tamam piyango biletine büyük ikramiye vuran kişi belki farklı bir sabaha uyandı, ya geriye kalan milyonlarca biz ne olduk? 

 Aynı kıl komşu ile karşılaştık merdivende, iş arkadaşımız kaldığı yerden ukalalığa devam ediyordu 2 Ocak günü, başbakan yine yüksek perdeden bağırıp duruyordu televizyonda.  Ha bazılarımız seni karşılama ritüelini abarttığı için akşamdan kalma bir baş ağrısı, mide bulantısı ile uyanmış olabiliyor 1 Ocak sabahlarında, bak bir tek bu konuda haklısın. Ama dünya aynı yerinde duruyor be üstat sen gelsen de gelmesen de! Hâla da utanmadan bizi kandırmaya devam ediyorsun, biz de sana her sene inanıyoruz ya pes doğrusu!

Yani şimdi dünya güneşin etrafında dönerken, 365 gün önce geçtiği noktaya geri geliyor, yeni bir döngüye giriyor diye neden abartıyoruz ki her şeyi? Eğer bütün bu tantananın nedeni dünyanın güneş etrafında 365 gün gibi uzun bir sürede sallana sallana dönmesiyse, o halde her sabah güneş yeniden doğduğunda da yapsak ya bu ritüelleri.

“Yaşasın yeni bir gün başladı” desek ya! Yaşasın yeni bir gün, yeni umutlar, yeni başlangıçlar diye dans etsek ya. Dansöze gerek yok bence de, güneşi karşılama dansı etsek ya şafak vakti! Hem dünya bu kendi etrafında dönme işini çok daha çabuk hallettiği için hak etmiyor mu özel bir kutlamayı? Dönmeye başladığı noktaya her 24 saatte bir geri dönmüyor mu? Garibim çok çalışkan, kısa sürede işini bitiriyor diye kutlama yapmayacak mıyız yani? İlle de savsaklayarak 365 günde bitirdiği işi mi bekleyeceğiz?

Ya yeni yıl bir sene de gelme, bir düşünelim, nerede yanlış yapıyoruz ortaya çıksın ak kaşık kara kaşık!

Belki de bu kadar mutsuz olmamızın nedeni bu erteleme huyumuzdur, bu alışagelmişten sıyrılamayışımızdır, bu da senin yüzündendir!

 Yeni umutlar, yeni başlangıçlar için 365 gün beklemesek, her yeni güne aynı güzel pozitif gözlerle baksak belki de çoğu sorunumuz kendiliğinden hallolacak, kim bilir?

Yeni yılcığım, bak seni kırmak istemiyorum ama şu küçük kardeşin Yeni Gün’e de biraz fırsat versen diyorum artık! Tamam, anladık büyüksün, iyi de azıcık kenara çekil, nedir bu ego yahu!

Bak şimdi, adet yerini bulsun diye ilk dileğimi söylüyorum ben de sevgili yeni yılcığım ve diyorum ki:

-        Yeni yıl kardeş, senin eskimeni beklemeden her günümü yeni bir başlangıç olarak alacağım ve her yeni günün değerini bilerek, hakkını vererek yaşayacağım. Öyle ki yeni bir yıl geldiğinde coşacak ekstra bir sebebim kalmayacak!

Nasıl ama; şımarık şımarık gelen, kendini bir şey zanneden yeni yıl ancak bu şekilde ters köşeye yatırılırdı bence de. Oh be ne güzel de meydan okudum yeni yıla, hep bunu yapmayı istemiştim!

           Bu kadar laf ettikten sonra elbette sizin yeni yılınızı kutlamıyorum; Yeni Gün’lerinizin her biri size mutluluklar getirsin, 365 gün sonrasında sevinmeye, coşmaya, iyi dileklere alışmış bir huzurla sıradan bir günü, yani 1 Ocak 2015'i karşılarsınız zaten diyorum.

Sevgiyle, her daim…